بسم الله الرحمن الرحیم

سی سال پیش که حضرت امام(ره) هشدار دادند که اگر ملت های عربی قیام نکنند انقلاب شان سی سال به تاخیر می افتد کم تر کسی فکر می کرد این پیش بینی امروز به تحقق می پیوندند.

شاخصه اصلی حرکت های جهان امروز به ویژه کشورهای عربی اسلامی بودن است که با الگوگیری از انقلاب سال 57 ایران و با رهنمود های مقام معظم رهبری و با کمک برخی از نهادها و سازمان های مرتبط به لطف خدا با سرعت در حال پیش رفت و گسترش می باشند.البته علی رغم پیروزی های پی در پی ملت ها،دولت های حاک و دیکتاتور با تمام توان نظامی و تبلیغاتی  خود سعی در سرکوب این حرکت های حق جویانه و مسالمت آمیز دارند.

در بین تمام کشورهای عربی کشوری که بیش ترین فشار را متحمل است و با وحشیانه ترین برخورد از طرف حکام مستبد خود رو به روست به فرموده مقام معظم رهبری روحی فداه کشور مظلوم بحرین است.امتیازی که بحرین را از سایر کشورهای عربی متمایز می کند شیعه بودن اکثریت هفتاد درصدی مردم آن است و این نکته باعث شده در ایران از بحرین بسیار بیش تر از سایر مملکت های قیام کننده یاد شود.هرچند که تاکید مقام معظم رهبری روحی فداه روی مصر،بسیار زیادتر از سایر کشورهاست ولی متاسفانه در محافل مذهبی و سیاسی آن طور که باید و شاید روی مصر مانور داده نمی شود و اکثرا به مظلومیت بحرین می پردازند.البته به قول مولوی:

آب دریا را گر نتوان کشید

هم به قدر تشنگی باید چشید

 و همین که حداقل از بحرین غافل نیستیم جای شکر دارد.از آن جایی که ما فعلا توان و اجازه برخورد عملی و نظامی نداریم و نمی توانیم به طور مستقیم در این کشورها حضور و فعالیت داشته باشیم بهترین کاری که می توانیم انجام دهیم « جهاد فرهنگی مرتبط با بیداری اسلامی » است لذا تمامی کسانی که توانایی این کار را دارند و به اصطلاح دست شان باز است،باید احساس وظیفه کرده وارد میدان شوند. از ارسال اس ام اس و وبلاگ نویسی گرفته تا برنامه هایی مثل جلسات سیاسی و پخش کلیپ.

 و خلاصه کلام این که همه ی ما باید سعی کنیم تا می توانیم فضا را به این سمت سوق دهیم و موضوع مهم بیداری اسلامی را زنده و به اصطلاح داغ  نگه داریم.

جا دارد از مسئولین محترم واحد سیاسی قرارگاه فرهنگی منتظران شهادت نیز تشکر و قدردانی ویژه ای بکنیم که با پخش مستند بحرین گامی در این زمینه برداشتند و الحمدلله

محمد حمله دار

زمان و مکان نقش بسزایی در عبادات دارند و همانگونه که برای ورود به اماکن خاص معنوی، نیاز به آداب خاصی است، مانند: آداب زیارت آقا علی بن موسی الرضا(علیه السلام) و یا آداب ورود به مسجدالحرام. ورود به ایام خاص نیز آداب خاص خود را دارد، مانند: آداب ایام اعتکاف یا عید غدیر، در این میان، ماه مبارک رمضان، به خاطر برجستگی های این ماه، و اهمیت ویژه آن در زندگی و آخرت انسان، دانستن و رعایت آداب ورود به این ماه، به انسان کمک می کند که، نهایت استفاده را از این ماه پر برکت ببرد.

 و در مقابل غفلت از این موضوع(آداب ورود به ماه رمضان) و عدم رعایت آن، ممکن است بهره مندی انسان از این ماه را کم کرده و یا یک غفلت کوچک، زحمات انسان در این ماه رحمت الهی را، از بین ببرد.

 ائمه اطهار(علیهم السلام) توصیه های بسیار مفیدی، برای آمادگی ورود به ماه مبارک رمضان، فرموده اند.

توبه و استغفار

 عبدالسلام بن صالح هروی، معروف به ابا صلت، می گوید: آخرین جمعه ماه شعبان، شرفیاب محضر مبارک حضرت علی بن موس الرضا(علیه السلام) شدم، ایشان فرمودند: اباصلت ! ماه شعبان بیشترش رفته و این آخرین جمعه آن است، جبران کن در باقیمانده این ماه کوتاهی های گذشته ات را، فراهم ساز آنچه تو را کمک می کند(در بهره برداری بهتر از این ماه) و ترک نما آنچه تو را یاری نمی‌دهد. زیاد دعا و استغفار کن و قرآن بخوان، از گناهانت توبه کن، تا در حالی ماه خدا به تو رو آورد که خود را خالص گردانیده ای، امانتی بر گردنت نباشد مگر آن که ادا کرده باشی.

 در قلبت نسبت به هیچ م?منی کینه و عداوتی نباشد، و خود را از گناهی که مرتکب شده ای جدا ساز، تقوای الهی پیشه کن و بر خدا در سر و علنت توکل نما که "و من یتوکل علی الله فهو حسبه". زیاد در باقیمانده ماه شعبان بگو "اللهم ان لم تکن غفرت لنا فیما مضی من شعبان فاغفر لنا فیما بقی" زیرا خداوند متعال به احترام این ماه (رمضان) گروه هایی را از آتش جهنم آزاد می سازد.(وسائل 10/ 301)

 به قول آقای قرائتی هواپیما با هر بنزینی پرواز نمیکند و نیازمند بنزین مخصوص است. اعمال عبادی ما هم با هر لقمه ای که انسان بخورد بالا نمی رود و برای به ثمر نشستن عبادات، نیاز به غذای حلال و طاهر دارد.

ادامه مطلب...